Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. J 3,16
Jeśli zgon nastąpił w domu (śmierć z przyczyn naturalnych), należy powiadomić lekarza rodzinnego lub pogotowie ratunkowe. Lekarz, po stwierdzeniu zgonu, wystawia kartę informacyjną lub kartę zgonu (nie mylić z aktem zgonu, wydawanym przez Urząd Stanu Cywilnego) .
Karta zgonu jest podstawowym dokumentem stwierdzającym zgon, niezbędnym przy zlecaniu zakładowi pogrzebowemu wyprowadzenia zwłok i przygotowania ich do pogrzebu. Od chwili otrzymania karty zgonu większość dalszych czynności związanych z pochówkiem można zlecić zakładowi pogrzebowemu lub podjąć je osobiście.
Urząd Stanu Cywilnego, właściwy ze względu na miejsce zgonu, na podstawie dowodu osobistego zmarłego, dowodu osobistego osoby zgłaszającej i karty zgonu, wyda odpis skrócony aktu zgonu. Posiadając kartę zgonu i akt zgonu, można zgłosić pogrzeb w kancelarii parafialnej, a następnie na cmentarzu. Dobrze również mieć ze sobą kilka słów na temat zmarłej osoby (istotne wyrywki z życiorysu, kogo zmarły pozostawił itp.)
Zgłaszając pogrzeb w kancelarii parafialnej należy uregulować opłatę za miejsce na cmentarzu na 20 lat (Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, Dz. U. 1959 Nr 11 poz. 62 ze zm., art. 7) oraz opłatę za czynności pogrzebowe. Pozostałe opłaty dokonywane są na cmentarzu. Wysokość opłat ustala Rada Parafialna i są one przeznaczone na utrzymanie Parafii oraz cmentarza.